پشت پرده فروش عمارت جنجالی شمال تهران

عمارت جنجالی شمال تهران در حالی به مبلغ ۱۵۰ میلیارد تومان به فروش رسیده است، که هنوز نام و ارتباط خریدار با شهرداری تهران مخفی است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان  صحبت از عمارتی چند ساله است، عمارتی ۱۲۰۰ متری با تزئینات و تجملات فراوان که نامش اقدسیه است؛ به گفته کارشناسان این عمارت ارزش تاریخی ندارد و بیشتر از ارزش میراثی برخوردار است، همچنین در آنجا شخص مهمی هم ساکن نبوده و تنها معمار شاخصی سازنده آن بوده است.

براساس آمارهای اخیر عمارت اقدسیه در سال ۱۳۷۹ به شهرداری تهران واگذار شده و از آن سال به بعد این خانه به محل اقامت شهرداران تهران تبدیل شد، اما زمانی که محمود احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران منصوب شد وضعیت تغییر کرد، به طوری که  او اعلام کرد که «این خانه اشرافی است و من در خانه خود اسکان خواهم داشت و در آنجا زندگی می‌کنم»، به همین دلیل آن عمارت در اختیار سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران قرار گرفت تا به عنوان یک فرهنگسرا از آن استفاده شود.

چنین تاریخچه‌ای تنها همه داستان نیست، این موضوع برای همگان روشن است که باید از یک ملکی با ارزش بسیار زیاد میراثی مراقبت کرد و مسئولان وقت لازم است تمام تلاش خود را برای حفظ آن انجام دهند، اما چند روز گذشته خبری در فضای مجازی مبنی بر فروخته شدن عمارت اقدسیه واقع در تهران منتشر شد، در این خبر آمده بود که با وجود فروختن این عمارت اما خبری از ثبت معامله در سامانه شفافیت نیست و اصلا مشخص نیست که این عمارت را با چه قیمتی و به چه فردی فروخته‌اند، مسئولان در این زمینه اظهارنظرهای متفاوتی دارند، برخی تأکید دارند که این مکان تاریخی یا میراثی نیست، اما عده ای هم معتقدند که این بنا دارای ارزش معماری و همچنین مکانی رویدادمحور است پس باید حفظ شود.

در ارتباط با خبر فروش این عمارت، اعضای شورای شهر تهران هم سکوت اختیار نکردند و در گفت‌وگو با بسیاری از رسانه‌ها نظر خودشان را به گوش شهردار تهران رساندند، علی اعطا سخنگوی شورای شهر تهران معتقد است که شهرداری وظیفه‌ای برای خرید و فروش آثار میراثی ندارد و این ملک چه در تملک شهرداری باشد یا نباشد بر اساس اعلام نظر وزارت میراث فرهنگی باید عمل شود و فروش آن را نباید به ضوابط گره زد.

در ادامه زهرا نژادبهرام عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران اعلام کرد: اصل بر این است که از بناهای فاخر نگهداری کنیم و اگر چه نیازمند بودجه مالی هستیم، اما به نظرم اهمیت نگهداشت این خانه نیز کمتر از یک اقدام عمرانی نیست.

وی بر این باور است که این ملک محل مناسبی برای انجام فعالیت‌های فرهنگی است و می‌تواند در اختیار هنرمندان قرار گیرد، چرا که باید نسبت به این دست از خانه‌های خاص و ارزشمند حساس باشیم.

در ادامه نمایندگان مجلس هم دست به کار شدند و در تذکری به وزرای کشور و میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خواستار جلوگیری از فروش عمارت اقدسیه و انجام بررسی‌ها به منظور ثبت این اثر به عنوان میراث فرهنگی شدند، اما با توجه به این اظهار نظرها و مخالفت برای فروش چنین عمارتی مهم، پیروز حناچی شهردار تهران تاکید کرد که قرار نیست این ملک به هر کسی فروخته شود، ما تدبیری می‌کنیم که خانه را به کسی نفروشیم که آن را خراب کند، خانه را به کسی می‌فروشیم که تمایل به حفظ این بنا به همین شکل را داشته باشد تا نگرانی‌های تخریب آن برطرف شود، همچنین به اعتقاد شهردار تهران، این ملک خانه معروف و معمولی است حتی در فروش این ملک به گونه‌ای عمل می‌کنیم که تعادل منطقه به هم نخورد.

اما آقای شهردار، چرا باید کسی که قصد خرید این ملک را دارد قول بدهد که این عمارت را تغییر ندهد؟ آیا جز این است که این تعهد برای راضی نگه داشتن مخالفان این معامله است؟ چطور می‌توان ادعا کرد که این عمارت با داشتن چنین ویژگی‌های معماری و فرهنگی، تنها یک خانه معمولی است؟

مدیریت روابط عمومی شهرداری تهران هم در این راستا اعلام کرد که هزینه نگهداری ملک اقدسیه بالغ بر ۲۵ میلیون تومان در ماه است و بهتر است این ملک از طریق مزایده به فروش برسد و ملک دارای ارزش تاریخی نیست و معماری خاصی هم ندارد و افراد شاخصی هم در این ملک زندگی نکرده‌اند که بخواهیم آن را نگه داریم. این ملک سه تخته فرش واجد ارزش داشت که در انبار مرکز ارتباطات شهرداری قرار دارد و هیچ وسیله ارزشی دیگری هم نداشته است.

آیا این اظهار نظرها توجیهی برای فروش آن است؟ بهتر نیست حتی اگر قصد فروش هم داریم، بنای ارزشمند ملی و فرهنگی کشور خودمان را با چنین صحبت‌هایی سرکوب نکنیم و بی ارزش جلوه ندهیم؟

حال طولی نکشید که محمدنادر محمدزاده مدیرعامل سازمان املاک و مستغلات شهرداری تهران در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان، خبر از فروش این عمارت را داد، عمارتی که فروش آن کاملا در سکوت انجام شده است. محمدزاده بیان کرد که عمارت اقدسیه از قرار متری ۱۸۰ میلیون تومان و با قیمت نهایی بیش از ۱۵۰ میلیارد تومان از طریق مزایده به فروش رفته و پول آن پرداخت شده است، اما چون هنوز مراحل اداری آن طی نشده قراردادی به امضا نرسیده است که پس از به امضا رسیدن آن توسط شهردار منطقه یک، قرارداد آن ابلاغ می‌شود و همزمان با ابلاغ قرارداد به سامانه شفافیت می‌رود.

اما محمد علیخانی عضو شورای شهر تهران نظر دیگری دارد، او در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به خبر فروش عمارت اقدسیه تأکید کرد که فروش این عمارت هنوز نهایی نشده و به مرحله عقد قرارداد نرسیده و فقط یک مناقصه‌ برگزار شده است؛ لازم است که قرارداد منعقد شود، پول‌های آن پرداخت شود و بعد در سامانه شفافیت قرار بگیرد، اما علامت سوالی بسیار اساسی در ذهن ایجاد می‌شود، موضوع به این مهمی که به سرنوشت فرهنگی ما گره خورده چرا باید در میان این همه تناقض صحبت مسئولان قرار گیرد؟ مگر می‌شود فروش آن قطعی نشده باشد اما سازمان املاک و مستغلات شهرداری تهران حتی بداند این عمارت متری چند به فروش رسیده است؟

قصه فروش عمارت اقدسیه به پایان نرسید و حال باید منتطر بمانیم و ببینیم مسئولان شهرداری و شورای شهر تهران باز چه توجیهی برای این کار و این حجم از تناقض دارند؟ در اینجا باید یاد صحبت یکی از اعضای شورای شهر تهران افتاد که می‌گفت: مردم نامحرم نیستند، مردم صاحب این شهر هستند.

«تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل....!»