تکذیب شایعه جایگزینی نفت روسیه به جای نفت ایران

مدیر گروه دفتر مطالعات انرژی وین به شایعات در خصوص جایگزینی نفت روسیه به جای نفت ایران در بازار های چین تکذیب کرد و اعلام کرد که تولیدکننده‌ای جای فروشنده دیگری را در بازار نمی‌گیرد بلکه بازارهای مقصد جابه‌جا می‌شوند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، صادرات نفتی ایران پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم جهش قابل توجهی پیدا کرده است. به طوری این صادرات دو برابر شده و یکی ازمقاصد اصلی صادراتی، کشور چین است.
چندی پیش یک خبرگزاری با استناد به گزارش موسسه کپلر مدعی شد که صادرات نفت ایران به چین در ماه آوریل نسبت به سه ماهه نخست سال 2020 از 840 هزار بشکه به 575 هزار بشکه در روز کاهش پیدا کرده است (معادل 265 هزار بشکه) و نفت روسیه با افزایش 16 درصدی جایگزین بخشی از نفت ایران در چین شده است.
در ادامه موسسه تانکر ترکرز مدعی شد که خودِ ایران، نفت روسیه را به چین صادر می‌کند. سپس اوپک در گزارشی رسمی از افزایش تولید نفت ایران در ماه آوریل نسبت به سه ماهه نخست سال 2022 خبر داد.
طبق گزارش رسمی اوپک، تولید نفت ایران در ماه آوریل 2.564 میلیون بشکه بوده است که نسبت به سه ماهه نخست (1Q22) 36 هزار بشکه افزایش داشته است.
در نتیجه یا ایران در ماه آوریل بازاری به اندازه 301 هزار بشکه (265 + 36) برای فروش نفت خود و افزایش تولید پیدا کرده است و یا خبر جایگزینی نفت روسیه با ایران در بازار چین صحت ندارد. این احتمال وجود دارد که با توجه به تخفیف ایران و روسیه در بازار چین، نفت دو کشور جایگزین نفت سایر بازیگران مثل عربستان و عراق شود.
در ادامه رویترز با استناد به آمار شرکت رهیابی محموله‌های نفتی «Vortexa Analytics» نوشت، چین قرار است نزدیک به 2 میلیون بشکه نفت ایران را در ماه جاری دریافت کند.
از طرفی خبرگزاری seatrade هم از روند افزایشی واردات نفت ایران توسط چین گزارش می‌دهد و مدعی شده است که طرح کمربند و جاده چین نیازمند رضایت ایران بوده که یکی از الزامات آن خرید نفت ایران است.
محرمانه بودن مقاصد صادراتی نفت ایران در تحریم باعث گزارش‌های ضد و نقیضی درباره آن شده است. به طوری که یک رسانه خبر از کاهش صادرات نفت ایران به چین و جایگزینی روس‌ها می‌دهد، موسسه دیگر ادعا می‌کند که ایران خودش نفت روسیه را به چین صادر می‌کند و گزارش رسمی اوپک مدعی افزایش تولید و صادرات نفت ایران است.

رد ادعای جایگزینی نفت روسیه با ایران در شرایط کمبود عرضه در بازار نفت
 فریدون برکشلی مدیر گروه دفتر مطالعات انرژی وین، در رابطه با جایگزینی صادراتی نفت روسیه به جای نفت ایران در بازارهای چین، در گفت و گویی اعلام کرد: هر عرضه‌کننده‌ای که به بازار و مقصد مشخصی وارد می‌شود، تهدیدی را برای عرضه‌کننده قبلی ایجاد می‌کند؛ اما این تحلیل مربوط به شرایط اشباع بازار است.
وقتی که عرضه در بازار بیش از تقاضا است، جنگ سهمیه‌ها بین عرضه‌کنندگان بدیهی است. در حقیقت وجود اوپک به عنوان، سازمان مدیریت‌کننده و تنظیم بازار بر پایه مدیریت عرضه کار می‌کند.
اما وقتی که تولیدکنندگان قادر به عرضه سهمیه تخصیصی خود به بازار نیستند، یعنی تمام تولیدکنندگان اوپک، اوپک پلاس و غیراوپک همه تولید می‌کنند ولی باز هم تقاضا بیشتر از عرضه است، بنابراین تولیدکننده‌ای جای فروشنده دیگری را در بازار نمی‌گیرد. البته بازارهای مقصد جابه‌جا می‌شوند.
وی افزود: شرایط بازار جهانی مانند استخری است که از هر کجای آن آب بردارید، تغییری در سطح آب استخر درون آن مشاهده نمی‌شود. البته موضوع فرآورده نفتی فرق دارد.
مصرف‌کنندگان فرآورده، بر روی فرآورده با ویژگی مشخصی حساسیت دارند. در هفته‌های اخیر بحث بازار جهانی نفت، از اوپک تولیدکنندگان به سمت ایجاد اوپک خریداران سوق پیدا کرده است.

احتمال پوشش خلا نفت روسیه در بازار اروپا توسط عراق و عربستان
مدیر گروه دفتر مطالعات انرژی وین در پاسخ به این سوال که آرایش مقاصد نفت کشورهای صادرکننده بعد از تحریم روسیه به چه شکلی ایجاد شده است؟ آیا نفت عراق و عربستان بازارهای قبلی روس‌ها را پوشش می‌دهد؟ گفت: آینده بازار جهانی نفت از آن آسیا و کشورهای موسوم به جنوب است. وقتی صحبت از تغییر ژئواستراتژی انرژی می‌کنیم، البته بحث کوتاه‌مدت نیست. اما بالاترین نرخ‌های رشد تقاضای جهانی نفت در آسیا است. هندوستان، چین، کشورهای آ.سه.آن، بنگلادش و بقیه آسیا، موتور رشد تقاضای جهانی هستند.
 وی اضافه کرد: در ارتباط با جایگزینی خلا ناشی از دوری نفت روسیه از بازارهای اروپایی و احتمال جایگزینی نفت خام‌های عراق و عربستان، البته هر دو کشور فروشندگان مهمی در بازارهای چین و هند هستند و اگر روسیه به صورت تهاجمی و با تخفیف‌های بالا وارد آسیا شود، عراق و عربستان به سمت اروپا،در یک فرایند 6 الی 9 ماهه تمایل پیدا خواهندکرد.

افزایش تولید نفت ونزوئلا، تهدیدی برای بازار ایران نیست
همچچنین آقای برکشلی در خصوص رقابت ونزوئلا با ایران گفت: نفوذ اقتصادی ایران در ونزوئلا و برخی کشورهای آمریکای لاتین خیلی زیاد است. صنعت نفت ونزوئلا با ایران فرق دارد. ایران می‌تواند در ۳ ماه به تولید پیش از تحریم‌ها برگردد اما ونزوئلا بیش از یک سال وقت لازم دارد.
ونزوئلا در آمریکا یک پالایشگاه یک میلیون بشکه‌ای دارد. بازار طبیعی ونزوئلا هم آمریکا است. اما حالا همه کشورهای تحت تحریم به چین و هند هجوم آورده‌اند و همه هم تخفیف می‌دهند. البته نفت ونزوئلا تحت شرایط عادی فقط می‌تواند مستقیما در پالایشگاه مصرف شود که برای آن طراحی شده باشد.

فروش نفت ایران در بازار خاکستری نفت در 1401 ادامه خواهد داشت*
برکشلی افزود: تعهد عربستان و اوپک پلاس، ثبات نسبی بازار بر روی قیمت ۱۰۰ دلار در بشکه با نوسان ۱۰ درصدی مثبت یا منفی را در پی دارد. هر رقمی بالاتر از این موجب تورم و احتمالا رکود اقتصادی در آمریکا و غرب می‌شود که عواقب بلندمدت نامطلوب برای بازار نفت ‌و بازیگران آن دارد.
در نتیجه برای سال ۲۰۲۲ یا حدودا ۱۴۰۱ قیمت در طیف ۹۰ تا ۱۱۰ دلار در هر بشکه در نوسان خواهد کرد که تحت شرایط کنونی بازار نفت و جهان مطلوب به نظر می‌رسد.
حفظ بازار ایران و دستیابی ایران به منابع مالی حاصل از فروش نفت در بازار موسوم به بازار خاکستری میسر است، اما هزینه‌هایی را نیز برای ایران دارد، اساسا معاملات نفت به روش های غیر متعارف موجب اتلاف منابع است.
به اعتقاد بنده، تحریم آمریکا از زمره تسلیحات کشتار جمعی اقتصادی علیه مردم ایران است. این مسئله باید در دادگاه‌ها و مراجع بین‌المللی مطرح و پیگیری شود.