نکات جوشکاری ورق گالوانیزه و لوله گالوانیزه
از پرکاربردترین مقاطع فولادی، ورق گالوانیزه و لوله گالوانیزه هستند. زیرا با گالوانیزه کردن می توان مقاومت به خوردگی را بدون تغییر آلیاژ پایه افزایش داد بنابراین گالوانیزه روشی مقرون بصرفه برای کاربرد مقاطع در محیط های خورنده است.
قیمت انواع آهن آلات از جمله ورق های فولادی مانند ورق ck45 و انواع لوله ها و فولادهای آلیاژی از جمله: فولاد سمانته را می توانید روزانه در سایت تخصصی تجارت فلز مشاهده کنید.
بخارهای تولید شده هنگام جوشکاری فولاد گالوانیزه برای سلامتی جوشکار بسیار خطرناک است. به همین دلیل قبل از گالوانیزه کردن ورق یا لوله، شکل دهی و جوشکاری انجام می شود سپس قطعه را گالوانیزه می کنند. اما گاهی اوقات ورق گالوانیزه یا لوله گالوانیزه باید جوشکاری شوند. اولین و مهمترین کار برای جوشکاری مقطع گالوانیزه، استفاده از تجهیزات محافظت شخصی جوشکاری است. زیرا بخارات اکسید روی(Zn) بسیار سمی و خطرناک است و بهتر است مکان جوشکاری دارای تهویه مناسب نیز باشد. به منظور حفاظت جوشکار از بخارات سمی می توانیم پوشش روی(Zn) را در ناحیه جوشکاری حذف کرده، جوشکاری را با شیبی ملایم و 15° انجام داده و با کمک یک دستگاه مکش بخارها را از محیط خارج کنیم. بهتر است جوشکار علاوه بر تجهیزات ایمنی از دستگاه تنفس مخصوص نیز استفاده کند تا بخارات سمی را استشمام نکند.
پوشش روی(Zn) موجود در فولادهای گالوانیزه نفوذ را دچار مشکل می کند و می تواند موجب ایجاد حفره و تخلخل بعد از جوشکاری شود. برای کاهش این مشکلات بهتر است پوشش روی(Zn) اطراف ناحیه جوش برداشته شود و ماده پرکننده ای متناسب با جنس ورق یا لوله زیرین انتخاب شده تا مشکلات هنگام جوشکاری و پس از آن کاهش یابد. پوشش روی(Zn) باید از هر دو طرف محل جوش حداقل 2 تا 4 اینچ برداشته شود، سپس جوشکاری انجام شود. روش های مختلف گالوانیزه کردن ضخامت لایه روی(Zn) متفاوتی روی سطح ایجاد می کند. روش های غوطه وری گرم و پاشش حرارتی نسبت به آبکاری پوشش ضخیم تری ایجاد می کنند. بنابراین لوله یا ورق گالوانیزه آبکاری شده جوشکاری راحت تر و بهتری نسبت به سایر روش ها دارد. برای برداشتن لایه گالوانیزه می توانیم از سنباده های سیلیکونی-سایشی استفاده کنیم. اگر پوشش روی(Zn) ضخیم باشد، می توان آن را باکمک سوزاندن توسط قوس کربن یا استیلن نیز حذف کرد.
یکی دیگر از مشکلات جوشکاری لوله یا ورق گالوانیزه، حفظ مقاومت خوردگی پس از جوشکاری است. نقطه ذوب روی(Zn) 419℃ و نقطه جوش آن 908℃ است و هنگام جوشکاری ذوب و بخار می شود. بنابراین با جوشکاری مقاطع گالوانیزه، پوشش روی(Zn) در محل جوش و اطراف آن می سوزد و ممکن است موجب تردی و شکست ورق و لوله گالوانیزه شود. روی(Zn) حلالیت بالایی در آهن جامد دارد و در مرزدانه های فولاد جمع شده و موجب تردی می شود. در حالت جامد روی(Zn) و آهن یک ترکیب بین فلزی شکننده ایجاد می کنند که موجب ایجاد ترک در اثر تنش می شود. برای اینکه حفاظت خوردگی پس از جوشکاری نیز حفظ شود باید قطعه را رنگ آمیزی کرده یا مجددا گالوانیزه کنیم.
برای اینکه خطرات جوشکاری پایین آید بهتر است سرعت آن را افزایش دهیم. با انواع روش ها می شود ورق یا مقطع گالوانیزه را جوشکاری کرد اما بهترین روش، قوس الکتریکی است که سرعت بالاتری دارد. با استفاده از جریان متناوب، قوسی با گرمای زیاد ایجاد شده و محل جوش ذوب می شود. انتخاب الکترود مناسب کیفیت جوش را بالا می برد. یک نکته مهم در جوشکاری قطعات و ورق گالوانیزه این است که نباید سطوح جوشکاری به هم بچسبند، باید با فاصله از هم نگه داشته شده تا این فاصله توسط الکترود جوش پر شود. اگر شکاف جوش بیشتر از یک اینچ باشد نمی توان شکاف یا پارگی را جوش داد زیرا مواد جوش بسته نشده و فاصله شان پر نمی شود.
از جوشکاری مقطع و ورق گالوانیزه در خودروسازی، هواپیما سازی، ساخت و ساز، حمل و نقل و... استفاده می شود.
برای اطلاع از قیمت انواع آهن آلات، فولاد و ورق های آلیاژی به سایت تجارت فلز به نشانی tejaratfelez.com مراجعه کنید یا با شماره 02149143 تماس بگیرید.